(ورس ۱ : مسلک)
قلم اسلحمو پشتوانم رپه
اگه یکی بهم زدی پ باشه دوسه تا طلبت
دشمن ما بازی رو از خوده ما بلده
اگه مرغ شما یه پا داره مرغ ما فلجه
ببین بازی دسته ماستو تیممون قدر
با این که یه روزه خدا نبوده گیر بهمون ندن
چون کسی نتونست حرفاشو کنه دیکته تو سرم
خودم همیشه میزنم شیرجه تو خطر
کلی مانع چاله چوله توی رام پره ولی
هنوزم یه تنه میشم یه اکیپ لاشخورو حریف
نسبت من و تو مثل کارد و پنیر
پس بخوام کاراتو بکنم با یه ماچ مرخصی بوس
شرایط نکرده حرفمو عوض
هنو هستم همینجام واقعی تر از مستند
رفیقام رفتن زن گرفتن کردن بچه رو بغل
من هنو تو خیابونم با اینکه ردمو زدن
ما
خوندیمو تهران با صدامون پاچید
چون علی را میندازه رو بیت با این شعرا سونامی
هرجا میریم قفله همه چشا رو حاجیته ، بچه
اگه تو کولی ما درلاکولاییم
شما تو پره قو ، ما کفه اسفالت دستو پا زدیم
پ بیا بچه ی خوبی باش و به پروپام نپیچ
اگه شما رپ خوندین ما رپو داد زدیم
پ اینم یه یادگاری باشه از منو داش امیر
هروری بری رده پاهام پره
واسه سامورایی همه جا ژاپنه
انقد نرو بیا بده مارو بگو تو که
گیر کردی تو کارام خودت
(ورس ۲ : امیر خلوت)
از ماهم میگیرن امضا ولیواسه پای تعهد نامه
انگار یکی میاد مثل سایه همه ش دنبالت
تایادمه پا این بازی گذاشتم از جون مایه
شاهدن و پایه پاهام پایه تر از کوهپایه
اينجا به ما ميگن پسراي ناباب
انقد تراشيدنمون شديم يه طلاي ناياب
از گرگ بودن رسید به ما زوزه هاش
ازشیر بودن و شکارش دل و روده هاش
به ما رسید انقد پره کفتاره لامون
انقد هارن پاره کردن قلاده هاشون
عین صدای مگسا میاد هرجا صداشون
از مسیرایی میگن که نیس اندازه پاشون اما
کف تهرانم اما صدا دنیام
هرچی داغ میشم هارمیشم انگار هوندام
اینا هرچی میگن نمیاد روباها بهشون
جوری زوری میچپونیم بگن سوباسا بهمون
خراب ميشيم رو سر شهر انگار هيروشيماس
میبینی رخنه کردیم تو مخت تا چشو میکنی باز
رد پاهامونم هر کجا بری هست
یادت باشه خواستی با ما هرکجا بدی دست
نمیره با هراحدی آبمون تو یه جوب
جمع رفیقامون جمعه و حالمون خوب خوب
رپ فارسی رو جررر دادیم زدیم وصلش
پاشم امضای مسلك امير خلوت